Eendje heeft contact nodig

Een krantenkop 12-6-93 in Het Parool: “Eendje heeft contact nodig om iets te leren.” Ik lig wat achter met het doornemen van de kranten maar dit lijkt mij nog actueel genoeg om het hier te citeren.

Ik heb vrij veel eenden in mijn kennissenkring. In de winter wordt ons contact op hun moverende wijze wat sterker, zeker als ik communiceer met de kruimels van een ciabatta.

Eenden zijn slim ook al wordt hun imago wel bevlekt door de grote icoon van de eend, Donald Duck. Een driftige, niet al te slimme eend die een vage verhouding had met drie veel slimmere neefjes. Gek, maar nog steeds, als ik drie eenden zie lopen denk ik dat het broertjes zijn. De grondslag van mijn wereldbeeld is van jongs af aan gebaseerd op de wekelijkse plof in de brievenbus: De Donald Duck !

Daarna kwam mijn tweede grote liefde: Kuifje.  Maar daarover later.

Eenden zijn net mensen want waarom zou je iets leren als je het niet deelt met anderen? En hoe kan je iets leren als er geen anderen bij betrokken zijn? Wat je leert wil je vertellen en wat een ander leert wil je horen. Zo werkt het dus ook bij eenden. Wat heb ik vandaag geleerd? Lodewijk XII had een stoel die door houtwormen was aangevreten. Hij beval de houtwormen onmiddellijk de stoel te verlaten. Toen dit niet gebeurde werden ze veroordeeld tot de dood op de brandstapel.
Ik ga het de eenden vertellen.