Je hebt een nieuwe kennis met de potentie tot vriendschap. Je komt voor het eerst in elkaars woonomgeving. Na de eerste plichtplegingen- wat woon je hier leuk- wil je de boekenkast lezen. Niets is zo persoonlijk als een boekenkast. Met de ogen van een ander kijk ik naar mijn eigen boekenkast. Het is een struise boekenkast in elkaar getimmerd door mijn vader. Omdat ik een vage opleiding tot bibliothecaris heb gedaan staan de boeken op genre en daarbinnen op alfabet. Mijn I-pad staat dan ook op de I met daarnaast het boek I-pad voor senioren. Het boek is beter. Op een behoorlijk aantal strekkende meters rusten de boeken die met hartstocht verzameld zijn en met liefde gegeven zijn. Er kan niets meer bij dus ik heb mij de opdracht gesteld te gaan ruimen alsof het om een besmettelijk veevirus gaat. Het eerst gaan de gekregen boeken die de plank missloegen. Bij het uitpakken van zo’n cadeau weet je al zeker dat je het nooit gaat lezen. Het gegeven boek schuilt nog een aantal jaren op een plank uit eerbied voor de gever maar verdwijnt daarna in de recycling. Het volgende ruimen gaat onder het motto: “Kill your darlings”. Ooit had ik in mijn leven een Simone de Beauvoir-fase. Naar mate ik meer van en over haar las veranderde ze van een heldin tot een vervelende egocentrische, de waarheid naar haar hand zettende, heks. Ik heb drie keer een aanloop genomen om het volledige werk van haar hand te ruimen. Toen ik, met instemming, de uitspraak over haar las- Simone de Beauvoir is een wekker in een ijskast- ging het hele zootje naar de kringloop. Zo kwam er weer plek voor nieuwe aankopen. Ik kocht een biografie over een prive-bibliotheek. Ook een bibliotheek die met liefde is opgebouwd . De baas van de boekenkast hield van Karl May, Don Quichot, Robinson Crusoe en Ibsens interpretatie van Peer Gynt. Boeken van filosofen als Nietzche en Schopenhauer, de biografie van Frederik de Grote. Word je van lezen een beter mens ? Die boekenkast was van Adolf Hitler.
