Cijfers, letters en leestekens.

In het leven van de lezende mens zijn er cijfers, letters en leestekens. Laat ik meteen duidelijk zijn. Cijfers zijn ondergeschikt aan letters. Letters doen de inhoud en cijfers ondersteunen waar nodig. Ooit moest ik een jaarrekening met een tekort van een paar ton toelichten en – god zij dank- had ik de letters. Niet dat ik niet van cijfers houd. Het klassikaal opzeggen van de tafel van zeven koester ik nog altijd als dierbare herinnering. Ik wil een lans breken voor de leestekens. Ze zijn er wel en ook niet. In geen enkele recensie van een boek wordt aandacht gegeven aan het leesteken. Ze zijn dienstbaar, onopvallend aanwezig en doen in de schaduw van de letters hun werk. Daarom schreef ik vier gedichten bij wijze van ode aan het leesteken. Hier komen er twee:

Punt.

Een gretige lezer
schuwt de laatste punt
van het boek waarin hij woonde.

Hij leest de laatste punt
nog drie keer over.

Dubbele punt:

Dubbele punt:
zijn twee broertjes
zoals drie eenden
altijd neefjes zijn.

Dubbele punt:
haalt aan, laat dan
de woorden gaan.

PS. Wie een brief krijgt van de bibliotheek te V. ( breng nou eindelijk eens dat boek terug !) vindt deze gedichten op het briefpapier.